به گزارش تحریریه، منظره پرتردد ایستگاه راه‌آهن هانگژو در تعطیلات هفته طلایی چین(تعطیلات روز ملی چین) نمادی قدرتمند از موفقیت چین در بهبود سریع بیماری کووید ۱۹ در این کشور از بود. با لغو محدودیت‌های حرکتی بیش از ۶۰۰ میلیون نفر از مردم چین برای دیدار با خانواده و دوستان خود به سفر رفتند.  

تفاوت چین و ایالات‌متحده در این زمینه کاملا واضح و غیرقابل انکار است. در چین ویروس کرونا کاملا خنثی شده و فعالیت‌های اقتصادی آن دوباره از سر گرفته‌شد اما در بسیاری از ایالت‌های آمریکا محدودیت‌های مربوط به فاصله اجتماعی همچنان پابرجا است. موضوعی که به باور برخی کارشناسان به جایگزینی چین به جای ایالات‌متحده به عنوان قدرت اصلی اقتصادی جهان اعتبار می‌بخشد.

پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهند که چین در پنج سال آینده «رهبری اقتصادی آمریکا» را از بین خواهد برد. اما این پیش‌بینی قطعی نیست چرا که پکن هنوز مشکلات ساختاری خود در حوزه‌هایی مانند ظرفیت مازاد در بخش صنعت، افزایش سطح بدهی و نابرابری اقتصادی را رفع نکرده‌ است. علاوه بر این، سال‌ها تنش با ترامپ به رقابت خارجی این کشور لطمه زده‌است در حالی که سیاست خارجی تهاجمی این کشور باعث افزایش فشار بین‌المللی می‌شود.

طبق شاخص عملکرد رشد اقتصادی سالانه، تولید ناخالص داخلی چین تا سه ماهه سوم سال گذشته ۴.۹ درصد بود اما این عدد ناامیدی اقتصادی را به دنبال داشت چون بازارها انتظار رشد بیشتری را داشتند. در مقابل، اقتصاد کشورهای گروه ۷ به احتمال زیاد در طی این سه ماهه به شدت منقبض شده اند. البته کره‌جنوبی نیز با وجود تلاش‌های کاملا موفق برای مهار ویروس کرونا بازهم  انقباض اقتصادی را تجربه کرد.

بر پایه ارزیابی ها در سال ۲۰۲۰، چین احتمالا به طور کلی ۲ درصد رشد داشته‌که با این وجود تنها کشوری است که رشد اقتصادی را تجربه کرد. در این سال اما، شاخص رشد اقتصادی ایالات‌متحده حدود ۴ درصد کاهش یافت. برخی از اقتصاددانان در مورد صحت ارقام رسمی حساب‌های ملی چین تردید دارند اما بسیاری از شاخص‌ها تصویر مشابهی را در این زمینه ارائه می‌دهند. به عنوان مثال صادرات کالا در سه ماهه سوم افزایش یافت، فروش خرده فروشی درون منطقه ای مثبت شد و تولیدات صنعتی رونق گرفت. این موارد رشد اقتصادی ۲ درصدی چین را تایید می‌کند.

چالش‌های فراروی بایدن

در یک نظرسنجی که از ۶۷ موسسه بین‌المللی انجام شد، نزدیک به ۸۰ درصد پاسخ دهندگان بر این عقیده بودند که بایدن تعرفه واردات که توسط ترامپ اعمال شده بود را به طور نسبی یا کامل حذف می‌کند. انگیزه‌های اقتصادی برای انجام این اقدام نیز روشن است. نخست اینکه قیمت‌ مصرف‌کننده در ایالات‌متحده کاهش می‌یابد و در ازای آن، چین احتمالا دسترسی به بازار برای صادرات کالاهای آمریکایی را آزادتر می کند. 

با این حال، در مورد محدودیت‌های حوزه فناوری مانند محدودیت‌هایی که برای محصولات «هوآوی» اعمال شده، اتفاق نظر کمتری وجود داشت. در حالی که ۶۱  درصد از موسسات انتظار رفع نسبی یا کامل محدودیت ها را داشتند، ۳۹ درصد از آنان بر این باورند که این مقررات همچنان پابرجا می مانند.

انتظار می‌رود، روابط مدنی و گفت وگوی بیشتری بین ایالات‌متحده و چین در زمان بایدن وجود داشته باشد. تمایل به همکاری در موضوعات مهم بین‌المللی مانند تغییرات اقلیمی یا آب وهوایی و تاکید کمتر بر موضوع تعرفه‌ها نمونه‌ای کوچک از این روابط خواهند بود. با این حال، ایالات‌متحده فشار خود را در زمینه ادعای سرقت مالکیت معنوی حفظ خواهد کرد و دیگر هیچ بازگشتی به دوران اوباما وجود نخواهد داشت. چراکه چین اکنون به عنوان رقیب بزرگ آمریکا در زمینه فن‌آوری‌های نوظهور که رهبری اقتصاد آینده را تعیین می‌کند، محسوب می‌شود.

پایان/